W 2014 roku została wprowadzona nowa procedura uzyskiwania prawa jazdy. Zgodnie z nią osoba starająca się o prawo jazdy jeszcze przed rozpoczęciem kursu powinna uzyskać Profil Kandydata na Kierowcę (w skrócie PKK).
PKK to elektroniczny dokument, generowany przez organ wydający prawo jazdy, zawierający dane osoby starającej się o uzyskanie uprawnień. Każdy profil ma swój unikalny numer. Założenie PKK jest bezpłatne. Osoba ubiegająca się o prawo jazdy podaje swój numer PKK w ośrodku szkoleniowym, dzięki czemu szkoła automatycznie uzyskuje dane kandydata. Profil kandydata jest prowadzony w odpowiednim systemie teleinformatycznym – ośrodek szkoleniowy umieszcza w nim informacje o przebiegu całego kursu, więc w profilu widoczne są również informacje dotyczące pozytywnego zaliczenia egzaminu wewnętrznego. Dzięki temu, że dane są umieszczane w systemie teleinformatycznym, informacje są widoczne dla ośrodka egzaminacyjnego. Osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu państwowego, nie musi zatem po zakończeniu kursu zgłaszać się do WORD z całym kompletem dokumentów, tak jak miało to miejsce przed wejściem w życie nowej procedury. Profil Kandydata na Kierowcę z pewnością ułatwił więc proces uzyskiwania prawa jazdy, chociażby w zakresie formalności.
Po uzyskaniu PKK należy udać się do wybranej szkoły w celu zapisania się na kurs.
Aby podjąć starania o zostanie kierowcą zawodowym należy posiadać czynne prawo jazdy kategorii B.
By uzyskać prawo jazdy kat. B konieczne jest odbycie kursu oraz uzyskanie zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do kierowania pojazdami osobowymi. Do egzaminu teoretycznego i praktycznego można podejść, gdy ma się ukończone 18 lat – przy czym kurs można rozpocząć jeszcze przed 18 urodzinami. Po zakończeniu szkolenia każdy kursant przystępuje do egzaminu, składającego się z części teoretycznej (test) i praktycznej (jazda na placu manewrowym i po mieście). Tylko uzyskanie pozytywnego wyniku pozwala na otrzymanie uprawnienia do kierowania pojazdami osobowymi.
Posiadanie prawa jazdy kat. B umożliwia staranie się o kolejne kategorie jak C, C+E czy D.
Prawo jazdy odpowiedniej kategorii jest uzależnione od rodzaju pojazdu jaki chcielibyśmy prowadzić. Można postawić na:
- kategorię C – uprawnia ona do kierowania pojazdem ciężarowym o masie przekraczającej 3,5 tony; można uzyskać ją w wieku 21 lat,
- kategorię C+E – posiadacz tego prawa jazdy może prowadzić pojazdy ciężarowe
z przyczepami i naczepami; do egzaminu na kat. C+E można podejść mając ukończone 21 lat, - kategorię D – ta kategoria uprawnia do prowadzenia autobusów, można ją uzyskać mając 24 lata,
- kategorię D+E – na autobusy z przyczepą, uprawnienia na tę kategorię bez dodatkowych egzaminów przysługują posiadaczom kategorii D i C+E; tak jak w przypadku kat. D, można uzyskać ją mając ukończone 24 lata.
Poza prawem jazdy niezbędne jest uzyskanie zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów mechanicznych i pracy w charakterze kierowcy zawodowego. Kandydat na kierowcę zawodowego musi się też poddać badaniom psychologicznym wykonanym przez uprawnionego psychologa transportu.
Następnym krokiem jest uzyskanie kwalifikacji zawodowej kierowcy.
Świadectwo Kwalifikacji Zawodowej uprawnia do zawodowego przewozu rzeczy lub osób i jest wydawane po ukończeniu odpowiedniego szkolenia. Aby uzyskać kwalifikacje zawodowe, należy odbyć kurs kończący się egzaminem pisemnym. Kursy pozwalające na zdobycie kwalifikacji wstępnej są organizowane zarówno w postaci pełnej, jak
i przyspieszonej. Ukończenie kwalifikacji wstępnej pełnej jest konieczne w przypadku osób, które mają 18 lat, lecz nie ukończyły 21 lat dla prawa jazdy kategorii C i C+E, oraz 23 lat w przypadku kategorii D lub D+E.
Podstawową różnicą między kwalifikacją pełną a przyspieszoną jest ilość zajęć dydaktycznych, która wynosi odpowiednio 280 albo 140 godzin. Nie ma przeszkód, by kurs kwalifikacyjny realizować równolegle z kursem prawa jazdy, co pozwala na znaczne skrócenie czasu potrzebnego na zdobycie uprawnień zawodowych. Na kurs kwalifikacyjny składają się zarówno zajęcia teoretyczne, jak i praktyczne. W wersji pełnej harmonogram przewiduje 195 godzin teorii w części podstawowej i 65 godzin kursu specjalistycznego dla konkretnych kategorii uprawnień, 16 godzin zajęć praktycznych w ruchu drogowym oraz 4 godziny jazdy indywidualnej w warunkach specjalnych. W wersji przyspieszonej teoria to 97 godzin w części podstawowej, część specjalistyczna to 33 godziny, a praktyka zajmuje 8 godzin jazdy w ruchu drogowym oraz 2 godziny jazdy w warunkach specjalnych.
Co 5 lat, począwszy od dnia uzyskania świadectwa, każdy kierowca zawodowy ma obowiązek odbyć szkolenie okresowe. Składa się ono z 35 godzin teoretycznych, badań lekarskich oraz psychologicznych.
Wreszcie pozostaje wyrobienie karty kierowcy. Karta kierowcy jest niezbędna do prowadzenia pojazdów wyposażonych w tachograf cyfrowy. Umożliwia ona identyfikację danego kierowcy i przypisywanie do niego informacji na temat przejazdów rejestrowanych przez tachograf. By starać się o kartę, należy posiadać stosowne uprawnienia do prowadzenia danego pojazdu. Wniosek składa się w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, a wydana karta ważna jest przez 5 lat.
Pomimo, iż zawód kierowcy wiąże się z dużą samodzielnością, odpowiedzialnością oraz często niesie za sobą wiele wyrzeczeń, to nadal chętnie wybierany jest jako sposób na realizację własnego rozwoju zawodowego bez większych obaw o znalezienie zatrudnienia.
